Het is een stralende, zonnige en lichtvoetige zomerdag. Vandaag dus maar direct openen met een zwaar filosofische vraag. Wat maakt het leven waard om geleefd te worden? Slechts één antwoord dekt de lading. Gelukkig zijn! Een gemene deler is bijvoorbeeld gezondheid. Ben je ziek, of iemand in je omgeving, word je daar in de regel niet veel gelukkiger van. Daarnaast zijn er vele andere clichés. Deze daargelaten beginnen de verschillen.

Iedereen geeft op een andere manier invulling aan zijn of haar geluk. Dit doen we door elke dag, de hele dag door, keuzes te maken. Grote en belangrijke keuzes en soms kleine weinigzeggende keuzes. Elke keuze heeft als doel jouw weer iets gelukkiger te maken. Soms heb je ergens geen zin in, of vind je een keuze die je maakt heel erg vervelend. Toch blijft jouw doel om te zoeken naar jouw optimale geluk. Keuzes te over, maar het prioriteiten daarvan, daar gaat het dus om bij het vinden van geluk.

Eigenlijk werkt het bij een organisatie niet anders. Er wordt gekeken naar wat de organisatie het meeste geluk brengt. In organisaties is dat geluk in de meeste gevallen terug te brengen naar financieel succes, groei en plezier.

Hoe kan je als dienstverlener nu een bijdrage leveren aan het geluk van een organisatie? In mijn vroege carrière werd ik veelal op pad gestuurd met een dienst of product welke ik aan de man moest brengen. Ik kreeg daarbij altijd het dwingende advies om aan te kloppen bij de DMU. De Decision Making Unit. Het onderdeel van de organisatie waar de besluitvorming ligt bij de eventuele adaptatie van jouw product of dienst. In deze tijden van crisis is deze verkoopstrategie wat mij betreft volledig uit de tijd. 

De vraag of jouw dienst een bijdrage levert aan het geluk van jouw klant is de allerbelangrijkste, omdat geluk een crisis overschrijdend begrip is. Feitelijk is geluk zoeken alles overschrijdend en altijd prioriteit. Ongeacht welke positie je klant inneemt, waar ook ter wereld en op welke niveau dan ook. Iedereen maakt altijd keuzes om geluk na te streven. In goede en slechte tijden of omstandigheden. Daarnaast is het goed om te weten of de middelen er ook zijn of geboden worden. Een aantal van mijn klanten zullen zich hier, in de relatie met ons, soms in herkennen. Ze willen graag met ons werken maar kunnen niet omdat ze de middelen simpelweg niet ter beschikking hebben of kunnen krijgen. Dat is erg jammer voor mij en voor de klant, maar zo zijn de kaarten nu eenmaal geschud.

Om dit drieluik makkelijk te onthouden steek ik dit verhaal in een nieuw en makkelijk zittend jasje met de naam: PMM Prioriteit, Mandaat en Middelen. Als je die drie goed in kaart hebt, weet je exact of je moet melden bij de organisatie of juist weg moet blijven en je heil elders zoeken. Als er één van de drie factoren mist, wordt het erg moeilijk, oftewel niet te doen.

Ik laat individuele en afdelingsbelangen hierboven natuurlijk volledig buiten beschouwing want feitelijk is het koopproces nog vele malen ingewikkelder. Uiteindelijk kun je het organisatiegeluk natuurlijk weer terugbrengen naar het individuele geluk. Een rechtspersoon heeft, hoewel de term anders doet vermoeden, natuurlijk zelf geen enkel gevoel.

Na een potje pennen komen er in mijn omgeving weer wat zaken aan de orde waar ik op dit moment gelukkiger van word dan dit blogje te verlengen en dit ga ik om die rede prioriteit geven. Ik brei er dus een eind aan en ga mijn geluk elders zoeken. Er staat een leverancier voor de deur. Benieuwd waar hij mij gelukkig mee komt maken. Ik wens jullie allemaal, vanaf een stralend zonnige gracht, zeer veel geluk toe!